Rurociągi nośne (6) z dyfuzorami (5) są wzajemnie połączone w jeden ruszt ze wspólnym przewodem rozprowadzającym powietrze. Ruszty przy pomocy podpór regulowanych (7) są przymocowane do dna zbiornika.

Rurociąg rozdzielający sprężone powietrze w miejscu dopływu powietrza do rusztu wyposaża się w odejście boczne z przyłączem kołnierzowym. Powietrze do każdego rusztu doprowadza się przez zawór odcinający (3) , przyłącze kołnierzowe (2) i rurociąg łączący z PVC (4). Przyłącze kołnierzowe z reguły umieszcza się 1 m pod powierzchnią wody. Do przyłącza kołnierzowego doprowadza się powietrze rurociągiem ze stali nierdzewnej. Zawór odcinający na doprowadzeniu powietrza do rusztu umożliwia odcięcie dopływu powietrza i wyłączeniu rusztu np. przy konieczności wyłączenia części systemu z pracy.

Każdy ruszt wyposażony jest w instalację do usuwania skondensowanej wody. Od zaworu odwadniającego (1) poprowadzony jest (z reguły po ścianie zbiornika) niezależny rurociąg odwadniający do dolnej przestrzeni rurociągu rozprowadzającego rusztu. Po otworzeniu zaworu odwadniającego w trakcie pracy systemu skondensowana woda zostaje wytłoczona z rusztu ciśnieniem sprężonego powietrza w układzie.

Ruszty montowane na stałe przeznaczone są przede wszystkim do zbiorników , w których warunki techniczne wymagają doprowadzenia powietrza do rurociągów nośnych wspólnym przewodem doprowadzającym , oraz do zbiorników zakrytych. W zależności od kształtu i wielkości zbiornika realizuje się różne wykonania rusztów.

Montaż prowadzi się w opróżnionych zbiornikach. Regulowanymi podporami wyrównuje się położenie rusztów do jednego poziomu , eliminując w ten sposób ewentualne nierówności dna zbiornika.
System napowietrzania można zestawiać z większej ilości niezależnych rusztów , co umożliwia regulację wprowadzania tlenu do poszczególnych części zbiornika.